Վահրամաբերդի հուշարձանը աչքի է ընկնում իր ճարտարապետական ձևավորմամբ, որը հիշեցնում է Սարդարապատի հուշահամալիրի կառուցվածքը։ Կարմրավուն տուֆից կառուցված սյուները կամարաձև եզրերով խորհրդանշում են պատերազմի թոհուբոհով անցած մարտիկների հավերժական սխրանքը՝ միաժամանակ ընդգծելով ժողովրդի տոկունությունն ու պայքարի ոգին։ Հուշարձանի գունային լուծումները ներդաշնակ են Մարմաշենի վանական համալիրի եկեղեցու քարերի կարմրավուն երանգին, ինչը հուշարձանին հաղորդում է յուրահատուկ գեղեցկություն՝ ընդգծված ազգային գեղագիտական հնչերանգով։
Հուշարձանի կենտրոնական հատվածում վեր է խոյանում ուղանկյունաձև բազալտե սալ, որի վրա ամբողջ երկայնքով քանդակված է դեպի վեր բարձրացող հայկական զարդանախշ՝ հավերժության խորհրդանիշով։ Այս վեր խոյացող զարդանախշը ոչ միայն գեղարվեստական տարր է, այլև խորապես մշակութային՝ խորհրդանշելով շարունակականությունը, ոգու անմահությունը և սերնդե սերունդ փոխանցվող ազգային հիշողությունը։ Զարդանախշից ներքև՝ սպիտակ մարմարե հատվածի վրա ոսկեգույն տառերով փորագրված են Հայրենական մեծ պատերազմում զոհված վահրամաբերդցիների անուններն ու ազգանունները՝ որպես անձնական և ազգային զոհաբերության անմոռանալի վկայություն։
Հուշարձանը նաև խորանի տեսք ունի, ինչը ընդգծում է պատմական իրադարձության հոգևոր արժեքը։ Այս ընդգծումը խորություն է հաղորդում հուշարձանին՝ վերածելով այն ոչ միայն հիշատակի, այլև հոգևոր խորհրդանիշի։ Քանդակագործը՝ այս կառուցվածքով, հուշարձանին հաղորդել է սրբավայրի բնույթ՝ հուշագրությանն ավելացնելով մշակութային և հոգևոր հարթություն։
Հուշարձանի վրա փորագրված են գյուղի այն հայորդիների անունները, ովքեր մասնակցել են Հայրենական մեծ պատերազմին և չեն վերադարձել։ Վահրամաբերդ գյուղից ռազմաճակատ է մեկնել 120 մարդ, որոնցից 40-ը չեն վերադարձել։ Հուշարձանի կառուցումը նախաձեռնվել է կոլտնտեսության կողմից՝ համայնքի անդամների համատեղ ջանքերով և նվիրատվություններով։ Սա վկայում է ոչ միայն պետական դերի, այլև համայնքի անմիջական ներգրավվածության մասին։ Հուշարձանը հանդիսանում է համայնքի պատմական հիշողության մարմնացում՝ հիշեցնելով սերունդներին այն զոհաբերությունների մասին, որոնք արվել են խաղաղության և ազատության համար։ Այն նաև համայնքի միասնականության և հայրենասիրության խորհրդանիշ է, որը սերնդեսերունդ փոխանցվում է որպես ազգային արժեք։
Վահրամաբերդի հուշարձանը, իր ճարտարապետական և մշակութային առանձնահատկություններով, կարևոր դեր ունի համայնքի մշակութային կյանքում՝ հանդիսանալով ինչպես պատմական հիշողության պահպանման, այնպես էլ համայնքային ինքնության ձևավորման կարևոր տարր։
1941-1945թ.թ.
ՀայրենականՄեծ պատերազմում
զոհված վահրամաբերդցիներ
N
Ազգանուն Անուն
1
Հովհաննիսյան Բենիամին
22
Հովհաննիյան Արզին
2
Հայրապետյան Սողոմոն
23
Մաթևոյան Անուշավան
3
Մարտիրոյան Արիտակես
24
Գևորգյան Վարազդատ
4
Բարեղյան Վելիխան
25
Մկրտչյան Հուսիկ
5
Խաչատրյան Յաշա
26
Կարապետյան Սուրեն
6
Մաթևոյան Արսեն
27
Կարապետյան Վահան
7
Բակոյան Փայլակ
28
Մաթևոսյան Շադինով
8
Հովհաննիյան Պատվական
29
Հովհաննիյան Պարգև
9
Հովհաննիսյան Սրապ
30
Հովհաննիսյան Անուշավան
10
Հովհաննիյան Հովհաննես
31
Գրիգորյան Շադինով
11
Չախոյան Սերգո
32
Սարգսյան Սիրեկան
12
Մկրտչյան Հովհհանես
33
Գրիգորյան Ակրիբազ
13
Հարութունյան Վարդգեզ
34
Մկրտչյան Հրաչ
14
Մանուկյան Աթո
35
Գևորգյան Գևորգ
15
Սիմոնյան Հովհաննես
36
Վարոսյան Հովհաննես
16
Սուքիասյան Բաբկեն
37
Խաչատրյան Վաղինակ
17
Պետրոսյան Արտավազդ
38
Գասպարյան Վաչագան
18
Գասպարյան Վաղինակ
39
Մանուկյան Աղվան
20
Պետրոսյան Կորյուն
40
Հովհաննիսյան Վահրամ
21
Բարսեղյան Խաչատուր
41
Գրիգորյան Վարո
Սույն տեղեկատվական նյութը մշակվել է
«Վահրամաբերդի Հ. Մկրտչյանի անվան միջնակարգ դպրոց» ՊՈԱԿ-ի
«Հոգատար սերունդ, հզոր համայնք» ծրագրի մասնակիցների համատեղ ջանքերով։
Հուշարձանը վեր է խոյանում Ազատանի համայնքային տարածքի սրտում՝ ինչպես լուռ պահակ մի ամբողջ ժողովրդի հիշողության և հերոսական անցյալի վրա։ Բազմաանկյուն բազայից սկիզբ առած աշտարակը կարծես բղավում է երկնքին ուղղված լռությամբ՝ նրա կարմիր տուֆը վկայակոչում է թե՛ զրկանք, թե՛ անխոնջ դիմակայություն։ Տարերքի և ժամանակի միջից դուրս բերված այս քարե հորինվածքը աչքի է ընկնում իր ճշգրիտ կառուցվածքով, հարուստ դեկորատիվ լուծումներով ու ճարտարապետական ինքնատիպությամբ։ Վերին հատվածում շրջանաձև զարդաքանդակների ներդաշնակ դասավորությունը հիշեցնում է խաչքարերի լեզուն՝ հայ միջնադարյան ոգու շունչը տեղափոխելով սովետական փլուզումների և պատերազմական անցյալի կենտրոն։
Մուտքի կամարաձև հատվածը զարդարված է բարդ ոլորուն քանդակներով, որոնք կրում են հայկական արվեստի բնորոշ հին ոճի հյուսվածք․այստեղ տեսանելի են կենսաբանական շարժում հիշեցնող գծիկներ, որ շրջապտույտների ու հանգույցների միջոցով ստեղծում են անվերջանալիության պատկեր։ Այս զարդաքանդակն իր խորությամբ ոչ միայն լրացնում է ճարտարապետական մարմինն ու ձուլվում է կարմիր տուֆի մեջ, այլ նաև կերպավորում է անցումը առ խորհրդանշական աշխարհ՝ մի միջանցք, որը կապում է ներկան անցյալի հետ։ Դռան աջ պատին, կարծես աղոթք քանդակված, փորագրված են զոհված ազատանցիների անուններն ու ազգանունները։ Ամեն տառ մի կյանքի արձագանք է, ամեն անուն՝ անհատական ճակատագիր, որոնք սակայն միաձուլվում են հավաքական պատմության մեջ՝ ազգի հյուսվածքի անքակտելի մասը դառնալով։
Այս քարե պատմությունը սկիզբ է առնում մի դաժան էջից։ Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին ռազմաճակատ մեկնեցին շուրջ 1000 ազատանցիներ, որոնցից 221-ը այլևս երբեք չվերադարձան տուն։ Նրանց հիշատակին 1980 թվականին, ազատանցիների համատեղ ջանքերով, կառուցվեց այս հուշարձան-կոթողը։ Ճարտարապետ Հակոբ Ջիվանյանի (1936֊2016թթ.) հեղինակած նախագիծը ո՛չ միայն նյութական մարմին տվեց կորստի ցավին, այլև վերածեց այն հանրային խոնարհման ու հաղթանակի խորհրդանշի։
Իսկ նրանք, ովքեր վերադարձան, տուն բերեցին ոչ միայն մարմնի վերքեր ու հոգու սպիներ, այլ նաև 1800-ից ավելի շքանշաններ ու մեդալներ՝ որպես տոկունության, պարտքի և պայքարի վկայություն։ Տարիներ անց՝ 2014-ին, ուսուցիչ Սիրանուշ Տոնոյանի նախաձեռնությամբ և աշակերտների անմիջական մասնակցությամբ, հուշարձանին կցվեց ռազմական փոքրիկ թանգարան։ Այն դարձավ ոչ միայն հերոսական հիշողության պահպանման վայր, այլ նաև կրթական միջավայր, որտեղ նոր սերունդը կարող է իր աչքերով տեսնել անցյալի իրականությունը՝ սեփական գյուղի հերոսների անձնական իրերի, լուսանկարների և վավերագրական նյութերի միջոցով։
Այս հուշարձանը Ազատանում միաժամանակ քարե ճարտարապետություն է և հոգևոր կառույց։ Այն պատմություն է, սերնդեսերունդ փոխանցվող կամք, և մի լուռ խոստում, որ զոհվածներն երբեք չեն մոռացվի։ Սա տարածք է, որտեղ անձնական վիշտը դարձել է հավաքական հիշողություն, իսկ կարմիր տուֆի մեջ փորված տառերը՝ հուշարձանի սրտի զարկերակը։
զոհված ազատանցիների
Ազատյան Ա․Բ․
111
Հարթենյան Մ․Ն․
Ազատյան Ս․Հ․
112
Հունոյան Թ․Վ․
Ազատյան Խ․Ս․
113
Հարոյան Մ․Մ․
Ազատյան Վ․Հ․
114
Հարությունյան Ս․Փ․
Ազատյան Ժ․Մ․
115
Հովանյան Մ․Պ․
Ազատյան Գ․Հ․
116
Հովհաննիսյան Հ․Տ․
Ազատյան Ա․Պ․
117
Հովեյան Ա․Ս․
Ամբարդարյան Հ․Ս
118
Ղազարյան Լ․
Ասոյան Ս․Խ
119
Ղազարյան Դ․
Ասոյան Հ․Ս
120
Ղաբանյան Մ․Բ․
Աղեկյան Պ․Խ
121
Ղանդիլյան Ա․Մ․
Աղեկյան Վ․Գ
122
Ղանդիլյան Գ․Մ․
Աղեկյան Ա․Ս
123
Ղաբանյան Բ․Ա․
Ասանյան Ս․Մ
124
Ղուկասյան Խ․Ս․
Ասոյան Խ․Ս
125
Ճղրիկյան Մ․Շ․
Առաքելյան Ա․Ա
126
Ճղրիկյան Ս․Մ․
Առաքելյան Մ․Մ
127
Ճղրիկյան Ա․Մ․
Առաքելյան Ս․Ս
128
Ճղրիկյան Վ․Լ․
19
Այվազյան Պ․Մ
129
Ճկլյան Վ․Հ․
Այվազյան Զ․Տ
130
Մահլամյան Ա․Ե․
Այվազյան Ս․Ռ
131
Մահլամյան Ց․Խ․
Ավագյան Լ․Վ
132
Մահլամյան Ս․Ե․
Ավագյան Հ․Վ
133
Մալխասյան Գ․Մ․
Անտոնյան Ա․Գ
134
Մալխասյան Հ․Մ․
Ավետիսյան Վ․Ս
135
Մանուկյան Հ․Վ․
Ավետիսյան Պ․Ա
136
Մանուկյան Ս․Վ․
Բաղդասարյան Հ․Գ․
137
Մանուկյան Վ․Հ․
Բաղդասարյան Ս․Ս․
138
Մկրտչյան Ա․Պ․
Բահրիկյան Ա․Տ
139
Մկրտչյան Վ․Ա․
Բահրիկյան Վ․Մ
140
Մահտեսյան Ա․Մ․
Բահրիկյան Բ․Հ
141
Մահտեսյան Հ․Ա․
Բահիկյան Վ․Գ․
142
Միքայելյան Խ․Գ․
Բահիկյան Մ․Ե․
143
Միքայելյան Բ․Հ․
Բահիկյան Ա․Ս․
144
Միքայելյան Պ․Վ․
Բաղդասարյան Պ․Գ․
145
Մարդոյան Շ․Տ․
Բաղդասարյան Խ․Գ․
146
Մարդոյան Մ․Տ․
Բաշմախչյան Ս․Մ․
147
Մադոյան Ա․Մ․
Բաշմախչյան Ս․Ս․
148
Մարդոյան Հ․Տ․
Բաշմախչյան Բ․Ա
149
Մադոյան Բ․Մ․
Բեռնեցյան Ո․Պ
150
Մուրազյան Ա․Փ․
Բեռնեցյան Հ․Հ․
151
Մուրազյան Բ․Ս․
42
Բեռնեցյան Լ․Ա․
152
Մոսոյան Ա․Պ․
43
Բդեյան Մ․Լ․
153
Մոսոյան Կ․Մ․
44
Բանայան Մ․Հ․
154
Մարգարյան Մ․Մ
45
Գյունաշյան Պ․Կ․
155
Մարգարյան Գ․Ա․
46
Գյունաշյան Ս․Կ․
156
Մահլամյան Վ․Ե․
47
Գյունաշյան Հ․Խ․
157
Մահլամյան Հ․Ե․
48
Գալոյան Հ․Ա․
158
Միդոյան Մ․Ա․
49
Գասպարյան Ս․Խ․
159
Մինասյան Կ․Վ․
50
Գաբոյան Կ․Ա․
160
Մխիթարյան Ի․Մ․
51
Գյուլնազարյան Կ․Պ․
161
Նավոյան Ս․Մ․
52
Գրիգորյան Ա․Թ․
162
Նավոյան Մ․Ա
53
Գրիգորյան Կ․Մ․
163
Նազարեթյան Կ․Գ․
54
Գրիգորյան Ա․Ա․
164
Ներսիսյան Ա․Մ․
55
Գյոլչանյան Ն․Գ․
165
Շահբազյան Վ․ Ա․
56
Գասպարյան Ա․Հ․
166
Շահբազյան Հ․Ա․
57
Գևորգյան Գ․Տ․
167
58
Գևորգյան
168
Ոսկանյան Ա․Կ․
59
Գրիգորյան Ա․Ա
169
Չարխիֆալակյան Մ․
60
Դավինյան Ա․Մ․
170
Չարխիֆալակյան Ս․Խ․
61
Դավինյան Մ․Ս․
171
Չարխիֆալակյան Ս․Ի․
62
Դավինյան Պ․Ս․
172
Չարխիֆալակյան Գ․Հ․
63
Դավթյան Վ․Հ․
173
Պապիկյան Ս․Ռ․
64
Դավթյան Կ․Հ․
174
Պապիկյան Ս․Պ․
65
Դալլաքյան Հ․
175
Պապիկյան Մ․Ա․
66
Դալլաքյան Կ․
176
Պապոյան Հ․Հ․
67
Եղիազարյան Վ․Գ․
177
Պապոյան Ա․Կ․
68
Եղիազարյան Տ․
178
Պապոյան Ս․Հ․
69
Եղիազարյան Պ․Ա․
179
Պողոսյան Ռ․ Հ․
70
Եսայան Ա․Մ․
180
Պողոսյան Հ․Մ․
71
Երդանալան Ց․Ա․
181
Պետրոսյան Բ․Մ․
72
Երդանալյան Ա․
182
Պետրոսյան Պ․Ա․
73
Էլբակյան Մ․Հ․
183
Պետրոսյան Ս․Հ․
74
Թովմասյան Լ․Ի․
184
Պողոսյան Ե․Կ․
75
Իկիլիկյան Ս․Մ․
185
Պետիկյան Ա․Տ․
76
Իկիլիկյան Ա․Ս․
186
Պեդեյան Մ․Ն․
77
Իկիլիկյան Վ․ Ս․
187
Սարգսյան Ս․Տ․
78
Իկիլիկյան Ց․ Վ․
188
Սարգսյան Վ․
79
Իկիլիկյան Վ․Գ․
189
Սահակյան Ա․Ա․
80
Իկիլիկյան Ե․Ե․
190
Սահրադյան Չ․Ա․
81
Ինջոյան Ա․Ա
191
Սուքիասյան Ս․Հ․
82
Խնձրցյան Ս․
192
Սուքիասյան Ա․Ն․
83
Խնձրցյան Կ․Խ․
193
Սուքիասյան Մ․Ս․
84
Խնձրցյան Խ․Մ․
194
Սևոյան Ս․Հ․
85
Խնձրցյան Բ․Հ․
195
Սևոյան Մ․Ս․
86
Խնձրցյան Ա․Մ․
196
Վարդանյան Խ․Գ․
87
Խանբաբյան Կ․
197
Վալեսյան Ե․Հ․
88
Խեչիբաբյան Ս․Հ․
198
Վալեսյան Վ․Ս․
89
Խեչիբաբյան Մ․Պ․
199
Վալեսյան Հ․Խ․
90
Խեչիբաբյան Ա․Ս․
200
Վալեսյան
91
Խչեյան Ց․Ն․
201
Վալեսյան Ա․Չ․
92
Խզեյան Հ․Խ․
202
Վալեսյան Ա․Ա․
93
Խաչատրյան Վ․Մ․
203
Վալեսյան Թ․Ա․
94
Ծատուրյան Մ․Հ․
204
Վալեսյան Մ․Ս․
95
Ծատուրյան Բ․Ա․
205
Վարժապետյան Հ․Գ․
96
Ծիծաղցյան Ի․Վ․
206
Վարժապետյան
97
Կարապետյան Ա․Ա
207
Վարդխաթունյան Ա․Հ․
98
Կարապետյան Մ․
208
Տոնոյան Ռ․Փ․
99
Կիրակոսյան Ժ․Ա․
209
Ունուսյան Կ․Ե
100
Կիրակոսյան Ո․Շ․
210
Ունուսյան Վ․Ս․
101
Կնյազյան Ե․
211
Ունուսյան Հ․Ա․
102
Կողպեցյան Ե․Ա․
212
Ունուսյան Ա․Ե․
103
Կողպեցյան Մ․Վ․
213
Ունուսյան Պ․Ղ․
104
Կողպեցյան Հ․Վ․
214
Ումուրշատյան Ս․Վ․
105
Հակոբջանյան Խ․Մ․
215
Ումուրշատյան Լ․Վ․
106
Հակոբյան Ց․Վ․
216
Ումուրշատյան Վ․Ա․
107
Հակոբյան Վ․Հ․
217
Ումուրշատյան Ա․Ա․
108
Հակոբյան Ա․Ա․
218
Քոչոյան Ջ․Ս․
109
Հայկյան Մ․Շ․
219
Քերոբյան Է․Ղ․
110
Հայկյան Օ․Ս․
«Ազատանի միջնակարգ դպրոց» ՊՈԱԿ-ի
Շիրակի մարզի Հացիկ գյուղի կենտրոնական հատվածում վեր է խոյանում Հայրենական Մեծ Պատերազմի զոհերին նվիրված հուշարձանը, որը ոչ միայն հիշատակի խորհրդանիշ է, այլև գյուղի պատմամշակութային դիմագծի անքակտելի մասը։ Հուշարձանը կառուցվել է 1975 թվականին՝ պատերազմի հաղթանակի 30-ամյակի առթիվ, համագյուղացիների նվիրումի և միասնականության արդյունքում, ինչը նրա արժեքը դարձնում է նաև համայնքային համախմբման պատմական վկայություն։
Ճարտարապետական տեսանկյունից հուշարձանը ներկայացված է ուղղանկյունաձև բազալտե սյան տեսքով՝ մոտ 3 մետր բարձրությամբ։ Այն կառուցված է հիմնականում սպիտակ բազալտից, որը բերվել է Ջաջուռի հանքավայրից։ Սպիտակ բազալտը խորհրդանշում է զուլալ հիշողությունը, մաքրությունն ու հավերժությունը։ Հուշարձանի որոշ հատվածներ ընդգծված են սև բազալտով, ինչը գեղագիտական առումով ստեղծում է լարվածության ու հակադրության զգացողություն՝ խորհրդանշելով պատերազմի ողբերգական խորապատկերը։ Հուշարձանի կենտրոնական մասում կանգնեցված է ուղղանկյունաձև հուշաքար, որի վրա ամրացված է սև մարմարե սալիկ։ Սալիկի փորագրված պատկերները՝ ցորենի հասկը և թնդանոթը, հանդիսանում են միաժամանակ կյանքի ու պատերազմի խորհրդանիշներ՝ մեկը խորհրդանշելով հայրենի հողը, մյուսը՝ այն պաշտպանելու վճռականությունը։ Աջ հատվածում՝ եռանկյունաձև սև սալիկի վրա, պատկերված են երեք զինվոր՝ զենքերը ձեռքին։ Այս դինամիկ կոմպոզիցիան փոխանցում է դիմադրության և միասնության գաղափարը։ Քանդակային լեզուն զուսպ է, միևնույն ժամանակ՝ արտահայտիչ։ Հուշարձանի գեղարվեստական նախագծումը վստահվել է գյուղի հայտնի նկարիչ Ռեմիկ Մանուկյանին, որի ներդրումը զգալի է ոչ միայն կոմպոզիցիոն կառուցվածքի, այլ նաև գունային լուծումների ու տարածական կազմակերպման առումով։ Նրա տեսլականով հուշարձանը դարձել է համայնքի հուզական կենտրոնը՝ մի տարածք, որտեղ հարգանքի տուրք են մատուցում ոչ միայն զոհվածներին, այլև պատմական հիշողությանը։ Հուշարձանի կառուցման նախաձեռնությունը տեղի է ունեցել համայնքի մասնակցությամբ՝ հանգանակությունների միջոցով, ինչը վկայում է հասարակական ներգրավվածության բարձր մակարդակի մասին։ Տեղադրման վայրը՝ գյուղի սիրտը, ևս պատահական չէ․ այն ընդգծում է հուշարձանի նշանակությունը որպես մշտական ներկայություն գյուղի սոցիալական ու մշակութային կյանքում։ Այս հուշարձանը ոչ միայն արձան է, այլև կենդանի հիշողություն․ այն պարբերաբար դառնում է համայնքի հիշատակի և ոգեկոչման վայր՝ հատկապես մայիսի 9-ին, երբ տեղի են ունենում հանդիսավոր արարողություններ։ Միջոցառումները՝ երգերով, ասմունքով ու տոնական խոսքով ուղեկցվող, վերածվում են սերունդների միջև անցնող կամուրջի, որի հիմքում հպարտությունն է՝ անցյալի համար, և պատասխանատվությունը՝ ապագայի։
ՀայրենականՄեծ պատերազմից
վերադարձած հացիկցիներ
Ազգանուն Անուն Հայրանուն
Աբիսողոմոնյան Լիպարիտ Ադամի
Ավետիսյան Զալիվոս Արշակի
Ավետիսյան Հմյակ Արշակի
Ավետիսյան Վոլոդյա Հմայակի
Այվազյան Միսակ Լյուդվիգի
Անդումյան Անդրեյ Արշալույսի
Ասատրյան Գևորգ Բագրատի
Բարսեղյան Սերյոժա Համբարձումի
Գասպարյան Լիպարիտ Մանուկի
Գևորգյան Արամայիս Մացակի
Գևորգյան Արմենակ Մացակի
Գևորգյան Սերյոժա Գարեգինի
Զագարյան Մարուսյա Արշալույսի
Զաքարյան Արամայիս Հարությունի
Զաքարյան Արտյոմ Անտոնի
Զաքարյան Հովհաննես Անտոնի
Զաքարյան Ցոլակ Անտոնի
Թիգրանյան Արտուշ Հարությունի
Թիգրանյան Վաչագան
Ղազարյան Սերյոժա Աղասու
Խաչատրյան Վաչագան Եղիզարի
Խաչատրյան Կարապետ Գրիգորի
Խչատրյան Ֆլորա Մկրտչի
Կարապետյան Աղվան Անդրեասի
Կարապետյան Վահրամ Սարոյի
Կարապետրան Զալիվոս Ենոքի
Կարապետրան Սերյոժա Անդրեասի
Քերոբյան Վաղինակ Ասատուրի
Քերոբյան Ցոլակ Ասատուրի
Մանուկյան Աղասի Ադամի
Մանուկյան Աշոտ Ավետիսի
Մանուկյան Մարտիրոս Կարապետի
Մանուկյան Սարգիս Կարապետի
Մարգարյան Համբարձում Պապիկի
Մարտիրոսյան Մարտիրոս Սարգսի
Մնոյան Մանուկ Մկրտչի
Նահապետյան Վալոդ Համբարձումի
Նահապետյան Քերոբ Խաչատուրի
Նաապետյան Գարսևան Երվանդի
Ներսիսյան Սարգիս Սրապի
Պետրոսյան Մալաք Հունանի
Պետրոսյան Վոլոդյա Վարդանի
Պետրոսյան Մկրտիչ Կարապետի
Պողոսյան Համբարձում Ավետիսի
Պապոյան Համբարձում Սիմոնի
Սարգսյան Զավեն
Սարգսյան Ռաֆիկ Լևոնի
Սարգսյան Ռաֆիկ Տաճատի
Սիմոնյան Աշոտ Դավթի
Վարդանյան Հովհաննես Ամոնի
Համբարյան Հայկուշ Համբարձումի
Հարթենյան Ավետիք Հակոբի
Հարթենյան Ցոլակ Մկրտչի
Հարությունյան Գալուստ Զորհաբի
Հովհաննիսյան Խորեն Դավթի
Հովհաննիսյան Մաթևոս Գրիգորի
Հովհաննիսյան Նիկոլ Բագրատի
Հովհաննիսյան Սմբատ Հարությունի
զոհված հացիկցիներ
Աբիսողոմոնյան Արամայիս Ադամի
Աբիսողոմոնյան Վաչագան Նիկոլի
Աղաբեկյան Ադամ Աղաբեկի
Աղաջանյան Մկրտիչ Իսահակի
Աղաջանյան Սասունիկ Սանդրոյի
Աղաջանյան Վարազդատ Մեխակի
Ալեքսանյան Ալեքսան Ավետիքի
Գալստյան Աղասի Հովանի
Գասպարյան Մանուկ Լիպարիտի
Գրիգորյան Հովհաննես Հարությունի
Գրիգորյան Համբարձում Խաչատուրի
Գևորգյան Բաբկեն Մացակի
Դիլանյան Միշա Գալուստի
Դիլանյան Ցոլակ Սմբատի
Խաչկալյան Լյուդվիգ Մկրտչի
Խաչկալյան Ցոլակ Մկրտչի
Խաչատրյան Սարգիս Հակոբի
Խաչատրյան Ժորժիկ Եղիազարի
Խաչատրյան Բագրատ Վահանի
Խաչատրյան Գառնիկ Խաչատուրի
Հովհաննիսյան Ավետիք Հարությունի
Հովհաննիսյան Գևորգ Դիմիտի
Հովհաննիսյան Աղվան Դիմիտի
Հովհաննիսյան Հովսեփ Գրիգորի
Հարթենյան Ցոլակ Հարությունի
Հակոբյան Վասպուրական Մանուկի
Ղազարյան Անուշավան Հակոբի
Մանուկյան Լևոն Ադամի
Մանուկյան Ալեքսան Եփրեմի
Մկրտչյան Հայկ Մանուկյան
Վաչագան Կարապետի Մանուկյան
Մնացական Սամսոնի Մկրտչյան
Վաղինակ Խաչատուրի Մկրտչյան
Հովակ Խաչատուրի Մաթևոսյան
Անուշավան Ղուկասի Նահապետյան
Անդրանիկ Խաչատուրի Նահապետյան
Հովհաննես Հմայակի Նահապետյան
Հակոբ Երվանդի Նազարյան
Ալեքսան Հարությունի Պողոսյան
Ավետիք Սեդրակի Պետրոսյան
Հովհաննես Կարապետի Պապիկյան
Հակոբ Ամատունի Սամսոնյան
Ռուբեն Արսենի Սամսոնյան
Թորգոմ Զոհրաբի Սամսոնյան
Աշոտ Արսենի Քերոբյան
Աղաբեկ Զոհրաբի
Սիմոնյան Դավիթ Սրապի
Սարգսյան Վարդգես Լյուդվիգի
Սարգսյան Կոլյա Լյուդվիգի
Սարգսյան Գառնիկ Տիգրանի
Սողոմոնյան Ընձակ Կիրակոսի
Վարոսյան Հովհաննես Արշակի
Վարդանյան Ավետիք Հակոբի
Քերոբյան Աբրահամ Հովհաննեսի
Քերոբյան Քերոբ Ասատուրի
«Հացիկի միջնակարգ դպրոց» ՊՈԱԿ-ի
Մայիսյան գյուղի հարավ-արևելյան հատվածում, միջպետական ճանապարհի եզրին, կանգնած է մի անսովոր հուշակոթող՝ ոչ պարզապես քարե կառուցվածք, այլ պատմական հիշողության, համայնքային միասնականության և մշակութային ինքնության խորհրդանիշ։ Այս հուշարձանը ոչ միայն վկայությունն է հայրենիքի համար զոհվածների հիշատակին, այլև կենդանի մշակութային միջավայր, որտեղ համախմբվում են անցյալը, ներկան և ապագան։ Այն միաժամանակ հանդիսանում է սգի, հպարտության և ազգային ինքնաճանաչողության սրբավայր։
Հուշարձանը կառուցված է կարմիր տուֆից։ Նրա ճարտարապետական լուծումը միաժամանակ պարզ է և խորհրդանշական. երկու ուղղանկյուն պատ՝ դասավորված միմյանց նկատմամբ անկյան տակ, ձևավորում են հիշողության և արժանապատվության տարածք։ Հյուսիսային պատը՝ 3 մետր բարձրությամբ և 8 մետր երկարությամբ, կենտրոնում կրում է հուշաբյուր՝ շրջանաձև նախշով, ինչը խորհրդանշում է հավերժական շրջապտույտը, անմար հիշողությունը։ Արևելյան՝ 15 մ երկարությամբ պատին փորագրված են 63 նահատակների անունները։ Անուններ, որոնք այլևս պատմություն չեն միայն, այլ՝ հավաքական ինքնության մաս։ Հուշարձանի կենտրոնական մասում երեք տուֆաշեն սյուներ են, 8 մետր բարձրությամբ, որոնք խոյանում են վեր՝ ասես նոր սերնդի ծնունդը ու ապագայի լուսավոր ուղին նշանավորելու համար։ Սյուների միջև կախված մետաղյա ջահը, պատրաստված Գյումրու վարպետ Օնիկի ձեռքով, ծառայել է որպես գիշերային լուսավորության աղբյուր՝ մետաղի և կրակի համադրությամբ նոր իմաստ հաղորդելով հուշի գաղափարին։ Ջահի ներքևում՝ գետնին, հնգաթև աստղի կենտրոնում վառվում էր անմար կրակ՝ բնական գազով, հավերժության և զոհերի հիշատակին հավատարիմ լինելու խորհրդանիշ։ Այս կրակը խոսում էր ազգի անդադար հիշողության և հարգանքի մասին։ Բեմահարթակը՝ բազալտե սալիկներով պատված և լայն աստիճաններով մուտքով, ծառայել է ոչ միայն արարողությունների համար, այլ նաև որպես համայնքային միասնության հարթակ։ Հուշարձանը շրջապատված է եղել 5000 մ² տարածքով, որից 4300 մ² կանաչապատված էր, իսկ մուտքը նախատեսված էր թե՛ մարդկանց, թե՛ տրանսպորտի համար՝ շղթայով փակվող անցուղիներով։ Այդ տարածքը ձևավորել է հանրային մշակույթի յուրօրինակ կենտրոն՝ լիարժեք մասնակցություն տալով գյուղի հիշողության վերարտադրմանը։
Հուշարձանի պատմությունը սկիզբ է առնում 1974 թվականին՝ Մայիսյանի ջերմոցային կոմբինատի տնօրեն Բաբկեն Կարախանյանի նախաձեռնությամբ, ով գյուղի ժողովում առաջարկեց հավերժացնել Հայրենական Մեծ պատերազմի զոհված համագյուղացիների հիշատակը։ Նախաձեռնությունն ակտիվ արձագանք գտավ համայնքում, և 1975 թվականի մայիսի 9-ին՝ հաղթանակի 30-ամյակի օրը, նախատեսվեց հուշարձանի բացումը։ Ֆինանսավորումը իրականացվեց համագյուղացիների նվիրատվությունների, ինչպես նաև սովխոզի ու ջերմոցային կոմբինատի միջոցներով։ Հանձնաժողովի անդամները՝ Ռազմիկ Աբգարյանի գլխավորությամբ, հավաքագրեցին զոհվածների տվյալները, կազմակերպեցին հանգանակություն և իրականացրին կառուցման գործընթացի համակարգում։
Հուշարձանը ժամանակի փորձությունն արժանապատվորեն հաղթահարեց։ 1988 թվականի երկրաշարժը վնասեց միայն տուֆի որոշ հատվածներ, սակայն կառուցվածքը հիմնականում կանգուն մնաց։ Դա ևս մի խորհրդանշական վկայություն էր՝ տոկունության և հիշողության անմոռանալիության մասին։
2010-ին հուշարձանը վերաիմաստավորվեց՝ համալրվելով նոր դրվագով. Արցախյան պատերազմի նահատակ Ռուբեն Գրիգորյանի հուշաքարը միացվեց նրան, շարունակելով հուշի շղթան՝ սերնդեսերունդ։
2017–2018 թվականներին Մարմաշեն համայնքի կողմից հուշարձանը ցանկապատվեց՝ պաշտպանելով տարածքը վնասներից և ձևավորելով հոգատար վերաբերմունք մշակութային արժեքների հանդեպ։ Այս հուշարձանը ոչ միայն վեր է հանում անցյալի հիշողությունը, այլև հաղորդում է սերունդներին պատմության զգացողությունը։ Այն դաստիարակում է՝ ոչ թե քարերով, այլ գաղափարով՝ հայրենասիրության, զոհաբերության և ազգի հավաքական ուժի գաղափարով։
զոհված մայիսյանցիների
Ազգանուն,անուն,հայրանուն
Ծննդյան թիվ
Զոհվել է
Անմահացման տարիքը
Աբգարյան Մաթևոս Խաչատուրի
1924
1942
Աբգարյան Զավեն Մարտիրոսի
1925
1944
Առաքելյան Միսաք Սարիբեկի
1923
Այվազյան Ներսես Հարութի
1897
1943
Այվազյան Աշոտ Ներսեսի
Ասատրյան Սերյոժա Եփրեմի
Ասլանյան Կարուշ Եփրեմի
Ավետիսյան Արզուման Հակոբի
1918
1941
Ավետիսյան Գարեգին Արշակի
Ավետիսյան Կարուշ Արշակի
1913
Ավետիսյան Հակոբ Հովհաննեսի
1916
Բադասարյան Թորգոմ Հակոբի
Գրիգորյան Ավետիկ Արշակի
Գրիգորյան Ավետիք Մամիկոնի
1920
Գրիգորյան Եղիա Հայրիկի
Գրիգորյան Հովհաննես Հայրիկի
Գևորգյան Արտաշ Ներսեսի
1922
Գևորգյան Անդրանիկ Ներսեսի
Գալստյան Արզինով Սիմոնի
Երեմյան Երանոս Հարությունի
Երեմյան Թադոս Հարությունի
1909
Երեմյան Հարություն Արշակի
Եղոյան Սաշա Մկրտչի
Եղոյան Անուշավան Մաթևոսի
Էլբակյան Հմայակ Տեփանոսի
Թադևոսյան Հովհաննես Մարտիրոսի
Թադևոսյան Արամայիս Արշակի
Թովմասյան Վազգեն Հակոբի
Խաչատրյան Վոլոդյա Գրիգորի
Խչեյան Եղիա Խաչատուրի
Խերոյան Ալբերտ Ալեքի
Կարապետյան Վաչագան Եղիշի
Կարապետյան Ցոլակ Արշակի
Հովհաննիսյան Հովհաննես Հայրապետի
Հովհաննիսյան Հակոբ Սարգսի
Համբարյան Թորգոմ Թադևոսի
1903
Հակոբյան Հակոբ Նիկոլի
Հակոբյան Կորյուն Նիկոլի
Հակոբյան Գարեգին Եղիայի
Ղազարյան Սերոբ Պողոսի
1919
Ղազարյան Խաչատուր Պողոսի
1911
Ղազարյան Հմայակ Հովհաննեսի
1906
Ղազարյան Գևորգ Ղազարի
1904
Ղազարյան Վարոս Համբարձումի
Ղազարյան Անդրանիկ Նահապետի
1945
Մխիթարյան-ՍերոբյանՀակոբ Ղազարի
Մխիթարյան-ՍերոբյանՄխիթար Ղազարի
1921
Մխիթարյան Խանաև Խաչատուրի
Մարտիրոսյան Սիմոն Թադևոսի
Մովսիսյան Ռաշո Մովսեսի
1895
Միլիտոսյան Ռուբեն Գևորգի
Մանուկյան Անդրանիկ Խաչատուրի
Մաթևոսյան Վոլոդյա Տեփանոսի
Նալբանդյան Սարգիս Կարապետի
585
ՆալբանդյանԱրամայիսԿարապետի
Պապոյան Անուշավան Գրիգորի
1915
Պետրոսյան Մնացական Միսաքի
Պետրոսյան Հովհաննես Միսաքի
Սահակյան Մկրտիչ Արտաշի
Վանապետյան Վարոս Համբարձումի
Վարդանյան Վրույր Քյարամի
Վարդանյան Ալբերտ Ալեքի
Վարդանյան Լևոն Հովսեփի
Հայրենական Մեծ պատերազմի վետերաններ
(պատերազմից տուն վերադարձածներ)
Ազգանուն,անուն, հայրանուն
Ծննդ.թիվ
Առաքելյան Աղասի Գրիգորի
Մաթևոսյան Վաչագան Ստեփանի
1914
Առաքելյան Բաբկեն Մելիքի
1905
Մաթևոսյան Անդրանիկ Հակոբի
Ավագյան Հովսեփ Ցոլակի
Մաթևոսյան Հակոբ Գուրգենի
Բադասարյան Նվարդ Հակոբի
Մաթևոսյան Ալեքսան Ստեփանի
1912
Գևորգյան Վարդուշ Տիգրանի
ՄաթևոսյանՍրապՄկրտչի
Գասպարյան Հարություն Հովհաննեսի
1901
ՄովսիսյանԱրտուշ Ռաշոյի
Գասպարյան Գարեգին Մալխասի
Միքայելյան Հաբեթ Սարոյի
Գասպարյան Սերոբ Մկրտչի
Մելքոնյան Մարտիրոս Ավետիսի
Գևորգյան Արմեն Տիգրանի
Միքայելյան Երվանդ Սարիբեկի
1898
Գևորգյան Արշալույս Վարդանի
Նալբանդյան Սեդրակ Կարապետի
Գրիգորյան Հարություն Հովհաննեսի
Նալբանդյան Արտուշ Ավագի
Դավթյան Արմենակ Թորոսի
Նալբանդյան Ավետիք Ավաի
Դաբոյան Հովհաննես
Նալբանդյան Լուսյա Աբրահամի
Թադևոսյան Հովհաննես Արշակի
Պապոյան Հովհաննես Հովհաննեսի
Թադևոսյան Գարեգին Մովսեսի
Պապոյան Ալեքսան/Ազգո/ Հովհաննեսի
Խաչատրյան Աշոտ Դոնիկի
Ջինիստյան Լյուդվիգ Հարությունի
Կիրակոսյան Մամիկոն Մովսեսի
Ջինիստյան Ավետիք Հարությունի
Կարապետյան Կարուշ Արտաքինի
Սարգսյան Դավիթ Մելքոնի
Հովհաննիսյան Կնյազ Նահապետի
Սարգսյան Հաբեթ Թադևոսի
1910
ՀարությունյանՎահագն/Վակուշ/ Աբրահամի
Սարգսյան/Հովսեփյան/ Սարգիս Համբարի
1902
Հովհաննիսյան Մինաս Գևորգի
Վարդանյան Սողոմոն Կարլենի
Հալաջյան Աշոտ Պարունակի
Վարդանյան Մաղաք Հովսեփի
Ղազարյան Գուրգեն Պողոսի
Վարդանյան Ներսես Հովակիմի
Ղազարյան Կարուշ Հայրապետի
1926
Տերտերյան Միքայել Կարապետի
Ղազարյան Գեղամ Հակոբի
Մանուկյան Հմայակ Հարությունի
1917
Ղազարյան Մարտիրոս Համբարձումի
Մկրտչյան Խուրշուդ Մկրտչի
Միլիտոսյան Ներսիկ Գևորգի
Մովսիսյան Հմայակ Սմբատի
Մաթևոսյան Արամայիս Ադամի
Մխիթարյան Միսակ խաչատուրի
«Մայիսյանի միջնակարգ դպրոց» ՊՈԱԿ-ի
Հայրենական Մեծ պատերազմի ընթացքում զոհված արևիկցիների հիշատակին նվիրված «Անհայտ զինվորի» հուշարձանը շաղկապում է համայնքի պատմական հիշողությունը, կոլեկտիվ ցավն ու հերոսության ոգին՝ վերածելով դրանք հպարտությամբ պահպանվող մշակութային ժառանգության։ Այն ոչ միայն հուշակոթող է, այլ համայնքի ինքնության գեղարվեստական և հոգևոր կենտրոն։ Ճարտարապետական և կոմպոզիցիոն առումով հուշարձանը աչքի է ընկնում իր զուսպ, սակայն խորապես ազդեցիկ կառուցվածքով։ Այն բաղկացած է մուգ գույնի բազալտից կառուցված սրածայր, եռանկյունաձև ուղղաձիգ սյունից՝ ուղղված վեր՝ ինչպես զոհվածների հոգիների վերելքը և անհասցե հավերժությունը։ Սյունի մեջտեղի հատվածում փորագրված են ճազկանման նախշեր, որոնք տարածական ռիթմով և հորինվածքային հանգիստ հոսքով անցում են ստեղծում դեպի ներքևի հատվածը՝ այնտեղ, որտեղ սպիտակ մարմարե հատվածի վրա փորագրված են 109 զոհված արևիկցիների անուններն ու ազգանունները՝ ոսկեգույն գրով։ Այս ոսկեգույն փորագրությունը մարմարում է հիշատակի փառքը՝ միաժամանակ խոնարհ և արժանապատիվ։
Հուշարձանի ձախ կողմում կանգնած է ամբողջ հասակով զինվորի արձան՝ զենքը ձեռքին, իջեցված դիրքում։ Քանդակը՝ իր կեցվածքով ու հայացքով, մարմնավորում է պատրաստակամության, զգոնության, բայց նաև խաղաղություն հսկելու խորհրդանիշը։ Այս կերպարը հուշարձանին հաղորդում է մարդկային շունչ՝ պատկերավորելով անհատ զինվորին, ում կյանքով գրվել է համայնքի պատմությունը։
Արձանի կերպարով անհայտ զինվորը վերածվում է բոլոր հայտնի և անհայտ նահատակների հավաքական խորհրդանիշի։
Հուշակոթողի տարածքում տեղադրված են նաև երկու խաչքարեր՝ նվիրված Արցախյան ազատամարտերում զոհված արևիկցի հայորդիներին։ Այս հավելումը հուշարձանը դարձնում է ոչ միայն խորհրդանիշ Հայրենական Մեծ պատերազմի համար, այլ ընդհանրապես՝ հայրենիքի պաշտպանության ամբողջական ընթացքի հիշողության կենտրոն։ Մշակութային տեսանկյունից այս հուշարձանը չի հանդիսանում պարզապես պատմական փաստի քարե վավերացում։ Այն համայնքի հիշողության կենդանի մարմնավորումն է, որը սերնդեսերունդ փոխանցում է զոհաբերության, արժանապատվության, հավաքական ցավի ու դիմադրողականության պատմությունը։ Հուշարձանի ներկայությունը համայնքի ֆիզիկական տարածքում փոխակերպվում է բարոյական ներկայության՝ այն հիշեցման ձևով, որ անցյալն ապրում է ներկայի մշակույթում։
Հուշարձանի կառուցման գաղափարը ծնվել է համայնքի ներսում՝ նախաձեռնությունը պատկանում է գյուղի կոլտնտեսության այն ժամանակվա նախագահ Գաբրիել Միքայելյանին։ Իրականացման գործընթացին մասնակցել են համայնքի անդամները՝ զոհվածների ընտանիքները։ Հուշարձանի քանդակագործն է երևանաբնակ Երվանդ Գրիգորյանը, իսկ շինարարական աշխատանքներում ակտիվ ներգրավված են եղել գյուղի վարպետներ Հրայր Ավետիսյանը և Խաչիկ Կաթունյանը։ Նրանց համատեղ աշխատանքի արդյունքում ծնվել է ոչ միայն ճարտարապետական կառույց, այլ՝ համայնքի մշակութային դիմանկարը։
Հուշարձանի վրա փորագրված է 109 անուն, մինչդեռ փաստացի զոհվել է 108 արևիկցի։ Այս տարբերությունը պայմանավորված է Օնիկ Գրիգորի Թորոյանի պատմությամբ՝ որի մահվան մասին ստացվել էր պաշտոնական ծանուցում, սակայն հետագայում պարզվել էր, որ նա ողջ է մնացել՝ հանձնվելով ամերիկացիներին և հետագայում հաղորդակցվելով ընտանիքի հետ։
Ամեն տարի մայիսի 9-ին, Արևիկում կազմակերպվում է հանդիսավոր երթ դեպի հուշարձան։ Սակայն այս միջոցառումները, զուտ ծիսական լինելու փոխարեն, վերածվում են համայնքային մշակութային վերապրումի։ Երգերի, պարի, ասմունքի ու մանկավարժական միջոցառումների միջոցով, սերունդները վերաիմաստավորում են ոչ միայն անցյալը, այլ՝ իրենց կապը այդ անցյալի հետ։
Արևիկի «Անհայտ զինվորի» հուշարձանը ոչ միայն հարգանքի տուրք է զոհվածներին, այլև համայնքի ինքնության և արժանապատվության խորհրդանիշ՝ հիշողության սյուն, որը բարձրանում է ոչ միայն քարով, այլ՝ ժամանակով ու երախտագիտությամբ։
Հայրենական Մեծ պատերազմում
զոհված արևիկցիների
Ավետիսյան Դերենիկ Գուրգենի
Ավետիսյան Կիրակոս Մարտիրոսի
Բաղդասարյան Պետրոս Գասպարի
Բաղդասարյան Լևոն Գասպարի
Բարսեղյան Ազատ Հովհաննեսի
Բարսեղյան Խաչատուր Հովհաննեսի
Բոշիկյան Գրիշա Նիկոլի
Բոշիկյան Մամիկոն Նիկոլի
Բոշիկյան Հայկազ Նիկոլի
Բոշիկյան Սպիրիդոն Նիկոլի
Բոշիկյան Հաբեթ Ավետիքի
Գասպարյան Հակոբ Հովսեփի
Գասպարյան Հովսեփ Հակոբի
Գրիգորյան Խաչատուր Խուրշուդի
Գևորգյան Մկրտիչ Հովհաննեսի
Գևորգյան Սիմոն Ստեփանի
Դրմոյան Հայկազ Պետրոսի
Երեմոզյան Միսակ Հակոբի
Զազյան Հաբեթ Հովսեփի
Զազյան Մարտին Սերգոյի
Զազյան Սերգո Հարությունի
Զաքարյան Արմենակ Վարդանի
Թադևոսյան Լևոն Մխիթարի
Թորոյան Հաբեթ Մկրտիչի
Թորոյան Հովիկ Հակոբի
Թումիկյան Հակոբ Սամսոնի
Թորոյան Հովհաննես Գրիգորի
Թոփալյան Գրիշ Մկրտիչի
Թուշիկյան Գարեգին Հակոբի
Խաչատրյան Հմայակ Բենիամինի
Թոփալյան Մովսես Սողոմոնի
Կարապետյան Ալեքսան Հովսեփի
Խաչատրյան Հովհաննես Ալեքսանի
Կաթունյան Կարապետ Պետրոսի
Կաթունյան Լևոն Հովհաննեսի
Հարությունյան Արտավազդ Թումասի
Հարությունյան Արտաշ Պետրոսի
Ղազարյան Աղասի Հովհաննեսի
Հակոբյան Գրիգոր Հովհաննեսի
Ղազարյան Սարո Հովհաննեսի
Ղազարյան Հրանտ Հովհաննեսի
Ղուդրատյան Արմենակ Կարապետի
Ղուդրատյան Ալեքսան Սահակի
Ղուկասյան Անանիկ Պետրոսի
Ղուդրատյան Պետրոս Կարապետի
Ղուկասյան Ռուբեն Ալեքսանի
Ղուկասյան Իգնատիոս Հովհաննեսի
Մաթոսյան Ստանիկ Կարապետի
Մաթոսյան Մարկոս Հովհաննեսի
Մանուկյան Խորեն Ալեքսանի
Մանուկյան Ավետիս Հարթենի
Մանուկյան Սամսոն Հովհաննեսի
Մանուկյան Մանուկ Պետրոսի
Մելիքյան Հակոբ Ավետիքի
Սանամյան Մարտիրոս Ավետիսի
Մելքոնյան Աղասի Մկրտիչի
Մելիքյան Միսակ Հակոբի
Մելքոնյան Գուրգեն Հակոբի
Մելքոնյան Արտաշ Անտոնի
Մելքոնյան Վարդան Գարեգինի
Մելքոնյան Վաչագան Լեռնիկի
Մոսոյան Սպիրիդոն Գարեգինի
Մելքոնյան Սպիրիդոն Թումասի
Մքոյան Ավետիս Աշոտի
Մուրադյան Սպիրիդոն Թումասի
Մքոյան Գարեգին Մկրտիչի
Մքոյան Ավետիս Արշակի
Մքոյան Մամիկոն Իսահակի
Մքոյան Հովհաննես Ռաֆայելի
Մքոյան Մկրտիչ Հակոբի
Մքոյան Միքայել Մկրտիչի
Մքոյան Սամսոն Կարապետի
Մքոյան Նապոլեոն Կարապետի
Մքոյան Սմբատ Արշակի
Մքոյան Ստանիկ Գաբրիելի
Մքոյան Վարդ Տիգրանի
Մքոյան Սմբատ Կարապետի
Նալբանդյան Եփրեմ Պետրոսի
Նազարեթյան Ռուբեն Բենիամինի
Նահապետյան Հովսեփ Գևորգի
Նալբանդյան Ռուբեն Մկրտիչի
Նռանյան Սերոբ Քերոբի
Նռանյան Միշա Կարապետի
Պապիկյան Կարապետ Մարտիրոսի
Ոսկանյան Հովհաննես Տիգրանի
Պետրոսյան Գեղամ Մկրտիչի
Պապիկյան Հովսեփ Մարտիրոսի
Պետրոսյան Հովհաննես Պետրոսի
Պետրոսյան Վարդան Մկրտիչի
Պողիկյան Գուրգեն Բարսեղի
Պետրոսյան Սուրեն Հովհաննեսի
Պողիկյան Մնաց Հարթենի
Պողիկյան Սուրեն Բարսեղի
Սահրադյան Ամլիկոս Մարտիրոսի
Պողոսյան Արմենակ Միքայելի
Ստեփանյան Գարեգին Հովսեփի
Սեխպեյան Հովհաննես Տիգրանի
Վանոյան Հովհաննես Նազարեթի
Սուքիասյան Խաչիկ Արշակի
Վանոյան Ռաֆայել Ավետիսի
Վանոյան Սարգիս Նազարեթի
Վանոյան Սուրեն Սիմոնի
Վանոյան Սրապ Նիկոլի
Պետրոսյան Արարատ Ալեքսանի
Պետրոսյան Արարատ Հովհաննեսի
Տոմոյան Գեղամ Մկրտիչի
Տոմոյան Ասքանազ Սպիրիդոնի
Տոմոյան Մկրտիչ Տիգրանի
Տոմոյան Հմայակ Սամվելի
«Արևիկի միջնակարգ դպրոց» ՊՈԱԿ-ի
Այգաբաց բնակավայրում բարձր բլրի վրա, այնտեղ, որտեղ երկինքն ու հողը միաձուլվում են, հպարտորեն վեր է խոյանում կարմրատուֆից կառուցված հուշասյունը։ Նրա ճակատին փորագրված «1941–1945» թվականները կարծես սառեցված են ժամանակի մեջ՝ հիշեցնելով հայրենական պատերազմի տարիներին ազգովի կրած ցավն ու դիմադրության հերոսական ոգին։ Հուշասյան վերին հատվածը զարդարված է հայկական ավանդական նախշերով, որոնք ընդգծում են ոչ միայն ճարտարապետական գեղագիտությունը, այլև խորհրդանշում են մեր մշակութային ժառանգության հարատևությունը։ Հուշասյան ետևում ձգվում է կարմրատուֆ պատ՝ մարմարե սալիկներով պատված։ Սալիկների վրա փորագրված են 127 հերոսների անուններ՝ Այգաբաց գյուղի այն որդիները, ովքեր զոհվել են հայրենիքի պաշտպանության սուրբ գործի համար։ Նրանք պատերազմ մեկնած 300-ից էին՝ և այս սալիկների վրա յուրաքանչյուր անուն դարձել է հավերժություն։ Աջ կողմում մի գրություն կա՝ ձեռագիր տառատեսակով՝ համայնքի հարգանքի և հիշողության խոստովանություն։
Հուշակոթողի առաջ, բաց հարթակի վրա, կանգնած է սպիտակ քարից կերտված քանդակ՝ երկու ռազմիկների կերպարանքով։ Մեկը՝ ծնկի իջած, ձեռքում սուրը խոնարհած, իսկ մյուսը՝ կանգնած, հայացքը հեռուն հառած՝ կարծես պահում է հայրենիքի սահմանն ու մեր պատմության հիշողությունը։ Երկուսն էլ պատված են պարզ, ծանր ծալքերով վերարկուներով, որոնք կերպարներին տալիս են բարոյական խստություն և ռազմահայրենասիրական վեհություն։ Քանդակը տեղադրված է բազմաստիճան հարթակի վրա՝ որպես ոգու և հիշողության բեմ։ Նրա ետնապատը՝ սալիկների համաչափ շարքով, ստեղծում է մի պատ՝ որտեղ վիշտն ու փառքը միահյուսված են։ Այդ անուններն այլևս լուռ չեն․ նրանք խոսում են քամու շշուկով, մոր լացով, հայրենի հողի թրթռանքով։
Հուշակոթողի ամբողջական կոմպոզիցիան՝ սպիտակ քանդակը, կարմիր սյունը և մարմարե պատը, ձևավորում են մի ներդաշնակ ամբողջություն՝ որում կերպարվեստը, ճարտարապետությունն ու պատմությունը միաձուլվում են՝ դառնալով ազգային հիշողության կենդանի մարմնավորում։ Այստեղ կանգնելը նշանակում է կանգնել կորուստի ու փառքի սահմանին՝ լսել լռության մեջ խոսող անցյալը։ Այս հուշարձանը կանգնած է հազարամյա բերդի մոտ՝ մի վայրում, որն ինքը պատմություն է։ Այն դարձել է ոչ միայն անցյալի հիշատակման տեղ, այլև համայնքի հոգևոր կենտրոն․ այստեղ են գալիս մարդիկ՝ խոնարհվելու, խորհելու և երեխաներին փոխանցելու այն արժեքները, որոնցով ապրեց և զոհվեց հերոսների սերունդը։
ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ ԱՐԱՄԱՅԻՍ
ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ
ԱՆՂԱԼԱԴՅԱՆ ՍԱՀԱԿ
ԱՆՂԱԼԱԴՅԱՆ ՍՈՒՐԵՆ
ԱՆԴՈՆՅԱՆ ՌԱԶՄԻԿ
ՍՆԴՈՆՅԱՆ ՊԵՐՃ
ԱՆԴՈՆՅԱՆ ՌՈՄԱՆՕՍ
ԱՎԵՏԻՍՅԱՆ ՄԻՔԱՅԵԼ
ԱՓԻՆՅԱՆ ԱՇՈՏ
ԱՓԻՆՅԱՆ ՍԵՐՅՈԺԱ
ԱՓԻՆՅԱՆ ՎԱՐԱԶԴԱՏ
ԱՎԱԳՅԱՆ ԱՐԶՈՒՄԱՆ
ԱԱՎԱԳՅԱՆ ՑՈԼԱԿ
ԱԼԹՈՒՆՅԱՆ ՄԵԼԻՔ
ԱԼԹՈՒՆՅԱՆ ՍԱՐԳԻՍ
ԱԼԹՈՒՆՅԱՆ ՄԵՍՐՈՊ
ԲԵԿՋԱՆՅԱՆ ՂԱԶԱՐ
ԲԵԿՋԱՆՅԱՆ ՎԱՐԱԶԴԱՏ
ԲԵԿՋԱՆՅԱՆ ՇԱՎԱՐՇ
ԲԵԿՋԱՆՅԱՆ ԿՈԼՅԱ
ԲԵԿՋԱՆՅԱՆ ԹԵՎՈՍ
ԲԵԿՋԱՆՅԱՆ ԱՇՈՏ
ԳԵՎՈՐԳՅԱՆ ԱՇՈՏ
ԵՐԻՑՅԱՆ ՎԱԶԳԵՆ
ԵՐԻՑՅԱՆ ԱՐՓԻԱՐ
ԶԱԴՈՅԱՆ ՀՐԱՉ
ԶՈՒՌՆԱՋՅԱՆ ՍԱՐԳԻ
ԶՈՒՌՆԱՋՅԱՆ ԱԼԲԵՐՏ
ԹՈՎՄԱՍՅԱՆ ԱԼԵՔՍԱՆ
ԹՈՍՈՒՆՅԱՆ ԱԶԱՏ
ԹՈՍՈՒՆՅԱՆ ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ
ԹՈՍՈՒՆՅԱՆ ԱՐԵՍՏԱԿ
ԹՈՍՈՒՆՅԱՆ ԱՐՏՈ
ԻՆՋՅԱՆ ՑՈԼԱԿ
ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ ՀՐԱՉ
ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ ԱՆԴՐԱՆԻԿ
ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ ԱՐՏԱՇ
ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ ԳԱԳԻԿ
ԿՐԱԿՈՍՅԱՆ ՆԻԿՈԼ
ԿԻՐԱԿՈՍՅԱՆ ԿԻՐԱԿՈՍ
ԿԱՐԱՊԵՏՅԱՆ ՌՈՒԲԵՆ
ԿԱՐԱՊԵՏՅԱՆ ԱՐՏԱՇ
ՀԱԿՈԲՅԱՆ ԲԱՐՍԵՂ
ՀԱԿՈԲՅԱՆ ՍԱՐԳԻՍ
ՀԱԿՈԲՅԱՆ ՀԱՄԲԱՐՁՈՒՄ
ՀԱԿՈԲՅԱՆ ՍՈՂՈ
ՀԱԿՈԲՅԱՆ ՄԵՍՐՈՊ
ՀԱԿՈԲՅԱՆ ԹՈՐԳՈՄ
ՀՈՒՐՈՅԱՆ ՍԻՍԱԿ
ՀՈՒՐՈՅԱՆ ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ
ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ ԼՈՒԿԱՇ
ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ ԶԱՎԵՆ
ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ ԳԵԴԵՎՈՆ
ՀՈՒՐՈՅԱՆ ՎՈԼՈԴՅԱ
ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ ԳԵՂԱՄ
ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ ՎԱԶԳԵՆ
ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ ԱՎԵՏԻՔ
ՀՈՒՐՈՅԱՆ ՍԱՀԱԿ
ՀՈՐՈԴՅԱՆ ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ
ՂԵՎՈՆԴՅԱՆ ՎԱՐԱԶԴԱՏ
ՂԱՎԱՋՅԱՆ ՄՈՒՇԵՂ
ՄԿՐՏՉՅԱՆ ՍԱՐԳԻՍ
ՄՈՒՐԱԴՅԱՆ ԴԵՐԵՆԻԿ
ՄՈՒՐԱԴՅԱՆ ՍՈՒՐԵՆ
ՄԻԱՍԱՐՅԱՆ ԳԱԲՐԻԵԼ
ՄԻԱՍԱՐՅԱՆ ԳՈՒՐԳԵՆ
ՄՍՐՅԱՆ ՓԱՅԼԱԿ
ՄՍՐՅԱՆ ԳՈՒՐԳԵՆ
ՄՍՐՅԱՆ ՎԱԶԳԵՆ
ՄՍՐՅԱՆ ՎԱԶԱՐՇԱԿ
ՄՍՐՅԱՆ ՀՐԱՉ
ՄՍՐՅԱՆ ԳԱՌՆԻԿ
ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ ԽԱՉԱՏՈՒՐ
ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ ԽՈՐԵՆ
ՅԱԶՋՅԱՆ ՍԵԴՐԱԿ
ՅԱԶՋՅԱՆ ԳԱՐԵԳԻՆ
ՆԱՀԱՊԵՏՅԱՆ ՄԱՆՈՒԿ
ՆԱՀԱՊԵՏՅԱՆ ԽԱՉԱՏՈՒՐ
ՆԱՀԱՊԵՏՅԱՆ ԼԻՊԱՐԻՏ
ՆԱՀԱՊԵՏՅԱՆ ԿՆՅԱԶ
ՆԱԼԲԱՆԴՅԱՆ ՎԱՐԱԶԴԱՏ
ՆԱԼԲԱՆԴՅԱՆ ՏԱՃԱՏ
ՇԱՂԲԱԶՅԱՆ ԽԱՉԱՏՈՒՐ
ՇԱՂԲԱԶՅԱՆ ԹՈՐԳՈՄ
ՇԱՂԲԱԶՅԱՆ ԿՈԼՅԱ
ՈՍԿԵՐՉՅԱՆ ԵՐՎԱՆԴ
ՉԱԼՈՅԱՆ ԱՐԵՍՏԱԿ
ՉԱԼՈՅԱՆ ՍԱՄՎԵԼ
ՉԱԼՈՅԱՆ ԱՆՈՒՇԱՎԱՆ
ՉԱԼՈՅԱՆ ԺՈՐԺԻԿ
ՉԱԼՈՅԱՆ ՍՈՒՐԵՆ
ՉԱԼՈՅԱՆ ԳԵՂԱՄ
ՉԱԼՈՅԱՆ ՑՈԼԱԿ
ՉՈԼՈՅԱՆ ՍԱՄՍՈՆ
ՊԵՊԵԼՅԱՆ ԳԵՂԱՄ
ՊԵՊԵԼՅԱՆ ԱՇՈՏ
ՊԵՊԵԼՅԱՆ ԳԱԳԻԿ
ՊԵՊԵԼՅԱՆ ՎԱՐԴԳԵՍ
ՌՈՍՏՈՄՅԱՆ ԱԼԵՔՍԱՆ
ՌՈՍՏՈՄՅԱՆ ԱՐՏԱՇ
ՌՈՍՏՈՄՅԱՆ ԶԱՐՄԱԻԼ
ՌՈՍՏՈՄՅԱՆ ՌՈՍՏՈՄ
ՍԱՀԱԿՅԱՆ ԼՅՈՒԴՎԻԿ
ՍՈՒՐՈՅԱՆ ՎԱԶԳԵՆ
ՍԱՆՈՍՅԱՆ ԼԵՎՈՆ
ՍԱՆՈՍՅԱՆ ՎԱԶԳԵՆ
ՍԱՆՈՍՅԱՆ ԱՇԻԿ
ՍԱՆՈՍՅԱՆ ԱՐԱՐԱՏ
ՍԱՀԱԿՅԱՆ ՍԱՀԱԿ
ՍԱՀԱԿՅԱՆ ԼԵՎՈՆ
ՄՎԱՍՅԱՆ ԱԶԱՏ
ՍՈՒՋՅԱՆ ԱՎԵՏԻՍ
ՍՈՒՋՅԱՆ ՎԱՐԱԶԴԱՏ
ՍՈՒԼԹԱՆՅԱՆ ՇԱՎԱՐՇ
ՍՈՒԼԹԱՆՅԱՆ ՄԿՐՏԻՉ
ՍՈՒԼԹԱՆՅԱՆ ՊԱՐՈՒՅՐ
ՍՈՒԼԹԱՆՅԱՆ ՏԱՃԱՏ
ՍՈՒԼԹԱՆՅԱՆ ՑՈԼԱԿ
ՎԱՐԴԱՆՅԱՆ ԱՐՏԱՇ
ՎԱՐԴԱՆՅԱՆ ԼԵՎՈՆ
ՎԱՐԴԱՆՅԱՆ ՍԱՄՍՈՆ
ՓԻԼՈՅԱՆ ՀԱԿՈԲ
ՓԻԼՈՅԱՆ ՎԱԽՏԱՆԳ
ՓԻԼՈՅԱՆ ԼԻՊԱՐԻՏ
ՔԻԹՈՅԱՆ ԱՐՏԱՇ
ՔԻԹՈՅԱՆ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆ
Facebook
Location on Google Maps
YouTube